Max Hoornenborg startte als 22-jarige een bedrijf in Doesburg. Sinds enkele maanden heeft hij een prachtige delicatesse winkel in Doesburg. “Met alleen maar producten waarvan mensen denken: dit heb ik nog niet eerder gezien.” Toch is de winkel maar een deel van zijn werk.

Max, je bent met 22 jaar een van de jongste ondernemers van Doesburg. Hoe is dat zo gekomen?

“Als kleine jongen leerde ik van mijn stiefvader beef jerky kennen doordat hij het voor mij meenam van zijn zakenreizen naar Amerika. Toen de reisjes stopten, ging ik op zoek naar een Nederlandse beef jerky. Maar de smaak kwam niet in de buurt van wat ik gewend was. Daarom besloot ik de jerky zelf te maken. In eerste instantie met een klein oventje, alleen voor ons eigen gezin. Maar al snel vroegen bekenden of ze een portie konden kopen. En zo ontstond het idee om mijn Dutch beef jerky te vermarkten. Ik was al handig met het maken van websites, dus een webshop was zo opgezet. Een groter probleem bleek het vinden van voldoende kwalitatief rundvlees om echt lekkere jerky te maken. Per toeval kwamen we in contact met een natuurslager uit Amsterdam. Hij liep bij mijn ouders in Valkenswaard het erf op en vertelde dat hij als kind in het huis had gewoond. Als slager heeft hij veel contacten met leveranciers. Van het een kwam het ander en zo werd hij mijn compagnon.”

Hoe kwam je in Doesburg terecht met je bedrijf?

“Eigenlijk is het puur toeval dat ik in Doesburg terecht ben gekomen. Ik was op zoek naar een pand om mijn droom om ondernemer te worden te verwezenlijken. De plek was minder van belang. Dit pandje werd mij aangeboden door vrienden van mijn ouders. Ik had nog nooit van Doesburg gehoord en kwam zonder enige verwachting aan. Toen ik de prachtige omgeving zag, was ik direct om. Dat was maar goed ook, want het pand zelf zag er niet uit. Het had jarenlang leeg gestaan en voelde vochtig aan doordat er al een tijd niet gestookt was. Maar dat maakte mij niet uit, ik was verkocht. Met hard werken en veel hulp van mijn stiefvader, heb ik het hele pand opgeknapt.

Maar toen had je alleen nog een webshop. Hoe is het idee voor de delicatessenwinkel ontstaan?

“Mijn ouders en ik zaten op een zomerse dag buiten een broodje te eten en zagen hoe druk het was in de stad. We bedachten toen dat het jammer was om het pand alleen te gebruiken als productieruimte en besloten om voor mijn werkruimte een winkel in te richten. Het voordeel is dat ik ben er toch ben om alle bestellingen van mijn webshop te verwerken. Als er een klant komt, hoef ik alleen maar uit mijn kantoortje te lopen. Het is eigenlijk een extraatje.“

Hoe is dat om te starten als ondernemer in Doesburg?

“In het begin was het voor mij vooral hard werken. Mijn stiefvader en ik hebben echt alles zelf gedaan om het pand op te knappen en om de winkel in te richten. De stellingen, het gietijzeren uithangbord, de verwerkingsruimte achterin. Alles hebben we zelf gemaakt. Tegelijkertijd moest ik allerlei certificaten halen om met voedsel te mogen werken en om alcohol te mogen verkopen. Ondertussen explodeerde de vraag naar Dutch beef jerky. Gelukkig woon ik boven mijn werk dus ik heb geen reistijd. Echt al mijn tijd zit in mijn bedrijf.”

En hoe kijk je terug op je eerste periode als ondernemer in Doesburg?

“Wat ik zo leuk vind aan Doesburg is dat de mensen hier erg vriendelijk en open zijn. Iedereen zegt elkaar goede dag en lacht op straat. En dat straalt af op de bezoekers. Die komen ook altijd met goede zin mijn winkel in. Ik merk dat de bezoekers van Doesburg vooral komen voor het bijzondere karakter van de stad. We hebben nauwelijks ketens en veel van wat je hier kunt kopen is uniek. Dat past erg bij de producten in mijn winkel. Ik wil daarom ook niet alleen de klant een product verkopen. Hij krijgt een belevenis aangeboden. Er is hier van alles te zien, ruiken en proeven. De gemeente en de Doesburgse ondernemersvereniging hebben bij pro actief benaderd waardoor ik mij erg thuis voelde.”

Wat kunnen klanten dan bij je ruiken en proeven?

“Ik verkoop meer dan mijn Dutch beef jerkey. We hebben ook zelf gemixte kruiden en specifieke smaken zout. Die bied ik aan zodat men die kan ruiken en proeven. Alle andere producten hebben een verhaal. Ik verkoop Mocktails, non-alcoholische cocktails, gemaakt door twee zussen waarvan er een allergisch is voor alcohol. Maar ook een lijn aan truffelproducten van een Nederlands gezin uit Italië die drugshonden hebben heropgeleid zodat ze voor hen truffels vinden. Ook vind ik het leuk om duurzame producten te verkopen. Bijvoorbeeld een serie (snij)planken, gemaakt door een groep jongens wiens ouders een afvalverwerkingsbedrijf hebben. Zij maken 100% gerecyclede planken. En we hebben een appelwijn die gemaakt is van gekrenkte appels.”

Hoe vind je deze bijzondere leveranciers?

“Ik ga veel naar beurzen. Daar ontmoet ik hele toffe mensen. Maar ik laat me ook inspireren door andere winkeltjes, online maar ook in real life. Met name in het buitenland omdat ik echt wat anders wil bieden dan de winkels in Nederland. En ik vind het leuk om in te gaan op suggesties van klanten. Zo heb ik op verzoek van Doesburgers oma’s bloedwijn in mijn assortiment opgenomen. Die smaakt volgens een mevrouw net als vroeger.”

En hoe staat het nu met de verbouwing? Heb je al je wensen uitgevoerd?

Nou, binnen ziet het er al erg leuk uit. Ik wil alleen buiten nog wel het een en ander doen. Het is nu nog wat kaal. Maar de tijd ontbreekt me gewoon. Ik heb nog veel andere ideeën. We zijn bijvoorbeeld bezig met een Hanze-kruidenmix. En ik zou heel graag een Doesburgse droge worst aanbieden. Ik ben al in overleg met de VVV om te kijken of ik daar een display met Doesburgse- en Hanzeproducten kan maken.